Lake Powel / Antilope Canyon

Een dag met hoogtepunten en een klein dieptepunt. Vandaag gaan we naar Antilope Canyon. De tour is gisteren al geboekt, dus we kunnen rustig wakker worden en op ons gemak ontbijten. Tijd genoeg! Tenminste, dat denken we. Als we de route inprogrammeren, het is maar 15 minuten rijden, geeft TomTom namelijk aan dat we naar een andere tijdzone gaan … een uur later. Dat is even schrikken! Opschieten dus! We koppelen snel alle slangen los en maken de camper startklaar en rijden in een redelijk snel tempo naar Page. We halen het waarschijnlijk net. Eenmaal aangekomen blijkt TomTom ons echter op het verkeerde been gezet te hebben. We zitten heel dicht tegen een andere tijdzone aan, maar deze begint pas een paar kilometer verderop.  Niets aan de hand dus. We hebben nog ruim een uur tijd om op ons gemak een beker koffie bij de Starbucks te halen en een slushpuppy voor de jongens.

We checken op tijd in voor de tour maar moeten vervolgens nog een half uur wachten. We gaan straks met 6 pick-up trucks richting de canyon. Ondertussen worden we vermaakt door een Navajo indiaan die een hoepeldans uitvoert. Met zo’n 20 hoepels creëert hij allerlei verschillende dieren. Commercieel, maar wel leuk en mooi om te zien. Daarna stappen we in de achterbak van een pick-up truck. Alle gordels om, want het wordt een bumpy ride volgens onze chauffeur! Na een kwartier komen we bij Antilope Canyon aan. We rijden nog zo’n 5 minuten door het stof voor we daadwerkelijk bij de ingang van de canyon zijn. De jongens vinden het fantastisch, de chauffeur zet er vaart achter en ze vinden het net een wild west achtervolging!

De Canyon is echt waanzinnig mooi. We lopen tussen 30 meter hoge, door regenwater uitgesleten, rotswanden waar het zonlicht naar binnenvalt. Prachtig om te zien. Door het zonlicht kleuren de rotswanden oranje, rood en paars en krijg je schitterende lichteffecten. Het is onvoorstelbaar mooi. De canyon is ongeveer 400 meter lang en daar doen we ongeveer een uur over. Onderweg vertelt onze gids, een oude Navajo indiaan, verschillende verhalen en wijst ons op de mooiste fotoplekjes. Aan het eind van de canyon heeft hij voor ons nog een verrassing in petto. Hij haalt een blokfluit tevoorschijn en speelt een origineel Navajo lied op een rustig plekje net buiten de canyon. Heel mooi!

Dezelfde truck brengt ons weer naar het beginpunt. We hebben honger en besluiten te gaan lunchen bij de SubWay. We rijden de parkeerplaats op om een parkeerplekje te zoeken. Het is er druk. We nemen de bocht iets te krap, schampen een pick-up truck en nemen het nummerbord van de pick-up truck mee … shit!! Gelukkig is er verder geen schade. We bellen met het verhuurbedrijf om de schade te melden en moeten vervolgens wat papierwerk afhandelen. Dit betekent dat Paul voor het eerst in zijn leven een schadeformulier moet invullen! Tja…….. Balen, maar er zijn ergere dingen. Liever een nummerbord eraf rijden dan een glijvlucht de canyon in!

Terug op de campground gaan we lekker zwemmen in het Lake Powel. Het water is heerlijk en er is een klein strandje. We relaxen en de kinderen vermaken zich prima met een bal in het water. Daarna draaien we onze eerste was en sluiten we de dag weer af met een heerlijke BBQ.